‘Confinement’ op 5 hectare camping

Blog

'Confinement' (isolatie)

Floor blogt over haar Franse blootcamping

Een lege camping in volle lentetooi, elke week een nieuwe boomsoort die zijn felgroene blaadjes ontvouwt. Het steeds groener wordende uitzicht over de heuvels van de Morvan wordt niet gezien. Zomerse temperaturen met Pasen, geen gast laaft zijn blote lichaam aan de warme zon. Niemand beluistert het onstuimige vogelconcert, met overdag het klagelijke geschreeuw van de zwarte specht en vanaf de schemering tot zonsopgang de bosuilen die luidkeels hun territorium verdedigen. De sauna wordt alleen door ons genoten, geen gast die zich ’s avonds even lekker opwarmt voordat hij de frisse caravan in kruipt. Forsythia, pruim, kers, prunus, peer, Judasboom, seringen die volop bloeien. De bijen en hommels die de bloesems bevolken, hebben geen pottenkijkers dit jaar.

Voorlopig genieten alleen wij vieren van de lente in al haar pracht en praal. En ondertussen bereiden we met zijn tweeën de camping zo goed mogelijk voor op een eventuele opening. Zonder personeel. Het water op de gebouwen zetten, reparaties, gras zaaien, beddengoed van 20 accommodaties wassen, reserveringen annuleren, goten schoonmaken, een subsidieaanvraag voorbereiden, snoeien en eindeloos maaien. Want het gras trekt zich nog niks aan van de leegte en ook nog niet van de droogte.

“Voorlopig genieten alleen wij z’n vieren van de lente in al haar pracht en praal.

Het contrast tussen de onstuimige lente en de leegte op de camping, het ontbreken van de beloning van ons harde werk door het ontvangen van gasten, is enorm schril. Aan een kant is het prettig dat we de tijd krijgen om ons uitstekend voor te bereiden. En dat we tijd hebben voor onze kinderen van 10 en 13 jaar. Hen, voor zover dat nodig is, kunnen begeleiden bij hun thuiswerk. Maar we kunnen nergens met ze heen. De tijd die we hebben is er één zonder vrijheid om te gaan en staan waar we willen.

Het is heerlijk om te mogen genieten van dit prachtige landschap. Maar het kunnen delen van die ervaring met gasten is minstens zo belangrijk. We voelen we ons gezegend dat we op deze plek ‘huisarrest’ hebben. Aan de andere kant moeten we zorgen dat we dit bedrijf financieel boven water houden, zodat we in de toekomst deze plek weer open kunnen stellen voor gasten.

Het ‘iets positiefs maken’ van deze periode is geen probleem. Maar het brengt ons niet datgene waar het ons aan ontbreekt, want een camping zonder vakantiegangers, dat hoort eigenlijk niet.

Floor

Even voorstellen

Ik ben Floor Nusink. In april 2017 ben ik met mijn gezin in Frankrijk gaan wonen en werken. We zijn nu twee-en-een-half jaar verder en inmiddels hebben we Domaine de la Gagère overgenomen. We wonen met veel plezier in een klein paradijsje, 10 kilometer van het dichtstbijzijnde dorp, aan het eind van een smalle kronkelweg. Hier genieten we in de winter van de rust en de natuur en in de zomer van de bedrijvigheid en gezelligheid die alle gasten met zich meebrengen.

Voordat we naar Frankrijk verhuisden werkte ik als kennismanager bij de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht. Sinds 2014 schrijf ik blogs op floraweblog.nl en ik ben bezig een roman te schrijven.