“Oh, jullie zijn een blootcamping? Even overleggen…"

Blog

“Oh, een blootcamping? Even overleggen…”

BAS blogt over zijn Toscaanse blootcamping

De telefoon gaat. Aan de andere kant van de lijn een Duitse stem die vraagt of we nog ruimte hebben voor een gezin op de camping. “Ja, dat hebben we, maar weet je dat we een FKK-camping zijn? “Oh, ach vandaar campeggio naturista, ik begrijp het. Ehhh, dan moet ik even met mijn vrouw overleggen. Ik laat het je spoedig weten.”

Het gebeurt regelmatig, toeristen die de hotsprings van Saturnia bezoeken en ons bellen, niet wetende dat we een blootcamping zijn. We zijn tenslotte de dichtstbijzijnde camping. Bij Italianen ontstaat er dan ook nog wat verwarring met de naam, want ‘un campeggio naturista’, kan ook betekenen ‘een camping in de natuur’.

“Jullie hebben toch hopelijk wel een douche met warm water en een normale wc?” Een beetje back-to-basics prima, maar er zijn grenzen.

“Jullie hebben toch wel een normale wc?”

Hoe dan ook, van de Duitser hoor ik niets meer en ik neem aan dat zijn vrouw het niet ziet zitten. Ze hebben vast een klere(n)camping gevonden. Maar dan na een uurtje, weer datzelfde nummer. En dit keer krijg ik de vrouw zelf aan de lijn. “Zo”, zeg ik, “jullie hebben een lang gesprek gehad.”

Ik vraag me wel eens af hoe de gemiddelde buitenwereld tegen een camping voor naaktrecreanten aankijkt en welke associaties ze daarbij hebben. Toen wij onze camping in Toscane openden tien jaar geleden, zijn we in de lokale bar flink over de tong gegaan. Gespreksonderwerp nummer één was steevast: wat is dit voor een camping en wat doen ze daar? Er werd flink op los gefantaseerd, hoorden we later…

Laatst nog, bij de bouw van ons huis, kwam een werknemer van een cementleverancier naar mij toe. De camping was dicht in die periode en we waren allemaal normaal in werkkleding op de bouwplaats. Hij brengt zijn hoofd ineens dicht bij de mijne en begint te fluisteren: “hoe werkt het hier, wanneer kan ik langskomen en hoe moet ik reserveren?” Aansluitend deelt hij met mij hoe hij regelmatig op bepaalde plekken naakt rond gaat lopen, op zoek naar avontuur.

De sfeer is ineens een tikje geheimzinnig en terwijl hij praat kijkt hij omzichtig om zich heen om er zeker van te zijn dat anderen hem niet horen. Ik leg de beste man vriendelijk uit dat hij niet goed begrijpt wat naaktrecreatie is en dus ook niet welkom is op onze camping. Hij weet even niet waar hij moet kijken, draait zich snel om, en vervolgt zijn werkzaamheden bij de cementwagen.

“De sfeer is ineens een tikje geheimzinnig en hij kijkt om zich heen om zeker te weten dat anderen hem niet horen”

Terug naar de Duitse dame: “Mijn man heeft zojuist gebeld en ik wil graag nog wat meer weten over jullie camping.” “Prima” zeg ik, “kom maar op!” “Moet je altijd verplicht naakt zijn, of is het een keuze?” “En als ik ongesteld ben?” “En wat als het heel koud is?” Het zijn de bekende vragen van iemand die wel begrijpt wat voor een camping wij zijn, maar die tegelijk zoekt naar de grenzen en wie weet zelfs een reden om niet naakt te hoeven rondlopen.

Wij nodigen mensen altijd uit om het eens te komen proberen. Het enige wat we verwachten is het een eerlijke kans te geven. Als je beslist niet bloot wilt, geven we je een ander adres. Als je het wilt uitproberen ben je van harte welkom. We zijn duidelijk aan de ene kant (zwemkleding is not done) en geven tegelijk ruimte om rustig aan te wennen (begin gewoon even met een omslagdoek).

“Er is slechts één risico” zeg ik dan altijd, “dat als je het eenmaal hebt geprobeerd, je nooit meer anders wilt”. Je ziet de nieuwkomers dan altijd wat bedenkelijk kijken, zo van, oké, we gaan het zien.

“Er is slechts één risico: Als je het eenmaal hebt geprobeerd, wil je nooit meer anders.”

Eén keer hebben we meegemaakt dat we gasten hadden ontvangen, info en een plek gegeven, totdat ik tot mijn grote verbazing zag dat ze daarna vrolijk in badkleding rondliepen. Dus ik meteen naar ze toe: “was het jullie niet duidelijk dat dit een FKK-camping is?” “Nee, maar geen enkel probleem hoor” luidde het antwoord. “Maar voor ons wel” zei ik, “als jullie in badkleding gaan rondlopen”. Deze mensen zijn de volgende dag weer vertrokken, want naakt, dat was een stap te ver voor ze.

Het Duitse gezin besluit te komen en reserveren voor drie nachten. “Zo,” zeg ik, “sta je ineens onbedoeld op een FKK-camping”. Ze moeten zelf ook een beetje gniffelen en een lichte spanning is voelbaar. Met een welkomstdrankje en wat extra informatie stel ik ze gerust en ze gaan zich installeren.

Even later zie ik ze allemaal naakt rondlopen. Nog een tikje ongemakkelijk. Maar naarmate de dagen vorderen gaat het ze zichtbaar makkelijker af. En drie nachten wordt uiteindelijk een ruime week.

Bij het vertrek worden we hartelijk bedankt. In een review die ze achterlaten op Google schrijft de vrouw: “Es war einfach ein Traum. Obwohl wir hier das erste Mal FKK ausprobiert haben, habe ich mich noch nie zuvor so wohl gefühlt.” Ze heeft zich nog nooit zo prettig gevoeld op een camping. En dat voor de eerste keer op een naaktcamping!

bas

Even voorstellen

Ik ben Bas Boon. In 2010 emigreerde ik samen met mijn vrouw Domenica en onze vier zonen naar Toscane, om daar onze droom te realiseren. We lieten ons sportmanagementbedrijf achter ons en waagden de sprong in het diepe. We kochten een oude boerderij met 23 hectare grond, om daar de eerste blootcamping van Toscane te realiseren: Sasso Corbo. In 2012 gingen de deuren open!

Voor BlootGewoon! post ik af en toe een blog met leuke anekdotes, over bijvoorbeeld de eerste blootervaringen van onze gasten. Verder begeleid ik als coach mensen die ook het roer willen omgooien en een wending aan hun leven willen geven.