Blog

We hebben de sleutel!

sandra en remi gaan hun droom achterna

Blog la Dolce Vita

Het heeft langer geduurd dan we hadden verwacht en gehoopt. De afgelopen maanden stonden in het teken van wachten, papierwerk, uitgestelde afspraken en nog wat extra wachten. Soms leek het alsof het moment nooit zou komen……….

Maar op 15 oktober was het dan eindelijk zover: we kregen de sleutel! Een bijzonder, bijna onwerkelijk moment. Dat we nu écht de poort van ons eigen terrein kunnen openen en vooral dat we hier niet meer weg hoeven, voelt als een enorme opluchting en heel veel blijdschap.

Tijdens onze zoektocht de afgelopen twee jaar hebben we op zoveel verschillende plekken gewoond, dat het nu extra bijzonder is om eindelijk een vaste plek te hebben. En wat voor plek! Het voelt haast surrealistisch: ineens hebben we een echt thuis, met zwembad en vijftien hectare grond om te verzorgen, te ontdekken en te laten groeien tot camping!

Eerste indrukken van het terrein

We hebben hier zó enorm naar uitgekeken, dat we bij aankomst maar één ding willen: het terrein verkennen. Wat ons direct opvalt, is de stilte, de rust en de natuur die ons overal omringt. Perfect voor onze plannen!

Zoals jullie weten, hebben we het vastgoed via een veiling gekocht. Dat betekende dat we het huis en de grond tot nu toe maar een paar keer kort konden bekijken. Nu mogen we eindelijk overal rondlopen, zonder tijdsdruk, zonder custode (de officiële toezichthouder van de rechtbank), gewoon in alle rust.

Tijdens onze verkenningstocht op het terrein hebben we de eerste plekken al gevisualiseerd, de wegen en waar komen dan de toiletgebouwen? Fantastisch! En tijdens het hele rondje bleven we ons maar verbazen over hoe mooi en natuurlijk het terrein is. EN WAT EEN UITZICHT! 

We gaan de komende periode nog even door met verkennen. Er schijnen in het bos nog twee oude boterhuisjes te staan, waar we ontzettend benieuwd naar zijn. We willen ook het riviertje helemaal volgen om te zien waar het naartoe stroomt. Waarschijnlijk blijven we de komende tijd voortdurend nieuwe dingen ontdekken. Het voelt fantastisch om eindelijk de vrijheid te hebben om dit alles te verkennen.

De eerste plannen: waar beginnen we?

Er ligt al een voorlopige schets van onze plannen richting de gemeente om er een camping van te maken. Deze kunnen we nu gaan finetunen: waar willen we die mooie, ruim opgezette kampeerplekken precies gaan maken? En misschien nog belangrijker, waar mogen we ze maken?

Hier zal een geoloog aan te pas komen, zodat we onverwachte verschuivingen van de grond voorkomen. Tegelijkertijd kan onze boerkundige eindelijk de gewassen (olijfgaard en wijngaard) in kaart brengen, worden de eerste elektriciteitsplannen gemaakt en komt onze ingenieur uit Nederland om nauwkeurig te gaan meten voor de volgende fase.

Van al die dingen hebben we (nog) niet zo veel verstand en gelukkig hebben we een aantal fantastische mensen uit de ‘bloot-gemeenschap’ die ons willen helpen met het realiseren van de INSIEME droom. De komende weken staan dus in het teken van een aantal belangrijke afspraken.

Daarnaast staat er ook flink wat praktische kluswerk op de planning: snoeien op het land, waaronder de wijngaard, schoonmaken, verven en opnieuw inrichten van de appartementen.

En niet te vergeten: in november staat de eerste olijvenoogst gepland, iets waar we nu al naar uitkijken!

Vooruitblik: wat staat er te gebeuren?

Ons idee is om in mei volgend jaar de deuren te openen, en vanaf januari 2026 kunnen jullie boeken.

Voor nu kun je ons blijven volgen via onze blogs en vlogs op BlootGewoon!: van de eerste olijvenoogst tot het moment dat de eerste gasten arriveren. Hopelijk zien we jullie volgend jaar bij ons in Toscane!

En vind je het leuk om de opbouw van dichtbij mee te maken en even te helpen? Alle handjes zijn welkom! Voor meer informatie kun je terecht op onze website.

Volgende maand volgt op BlootGewoon! weer een update, over onze eerste maand op het terrein!

Sandra & remi

Op zoek naar La Dolce Vita

Sanda & Remi bloggen en vloggen over hun zoektocht naar een blootcamping in Italïe.

Menu