Sander
Selfmade naaktrecreant
Sander is al vele jaren naaktrecreant en deelt zijn verwondering en humoristische kijk op bloot recreëren in zijn blogs.
Wat me al jaren opvalt als ik naakt recreëer: dat (het lijkt of) de mannen oververtegenwoordigd zijn. Daarmee bedoel ik dat mannen binnen vrijwel alle variaties waarop je naakt kunt recreëren (op de camping, op het naaktstrand, bij een vereniging etc.) in de meerderheid lijken te zijn. Wat is dat toch?
Geven mannen zich makkelijker bloot? Van vrouwen wordt weleens gezegd dat ze zich vaker onzeker over hun lichaam voelen dan mannen. Of dit zo is weet ik niet, maar het zou zomaar kunnen verklaren waarom mannen na het sporten over het algemeen makkelijker met elkaar onder de douche stappen dan vrouwen.
Hele damesteams douchen veelal thuis. Hoewel bij mijn sportschool steeds meer mannen hun onderbroek aanhouden tijdens het douchen, om vervolgens in de meest ingewikkelde poses diezelfde inmiddels zeiknat geworden onderbroek te verruilen voor een droge. Raar fenomeen vind ik dat.
Of zou meespelen dat vrouwen over het algemeen meer bezig zijn met hun uiterlijk en van zichzelf vinden dat ze aan een bepaald schoonheidsideaal moeten voldoen? Hoewel: er zijn toch ook genoeg ijdele mannen… Een aantal van mijn vrienden staan meer en langer voor de spiegel én hebben een grotere garderobe, dan hun vrouw of vriendin.
Nee, ijdelheid kan het niet zijn. Het zou ook het hele idee van naaktrecreatie tegenspreken; hierbij gaat het namelijk niet om het uiterlijk. IJdelheid zou de vrijheid alleen maar beperken. En vrijheid is juist het gevoel dat iedereen ervaart als je naakt recreëert. De gemiddelde naaktrecreant komt zelden rechtstreeks afgetraind uit de sportschool. En dat geldt voor zowel mannen als vrouwen.
Hoewel er aan ijdelheid natuurlijk ook een andere kant zit. Is het immers niet die andere vorm van ijdelheid die sommigen doet besluiten om juist veel meer van zichzelf te laten zien? In een soort exhibitionistische vorm? En dan wil ik niet lullig doen, maar ook daar lijkt het dat weer de mannen leidend zijn.
In de besloten groep voor naaktrecreanten die NFN Open & Bloot onlangs op Facebook lanceerde, ontstond kort na oprichting een discussie over of al die ‘ik zal me even voorstellen’-posts ook zonder die geposeerde blootfoto’s konden? En ja, dat ging in 9 van de 10 gevallen om foto’s van mannen…
Waar het trouwens ook niet bij blijft! Binnen groepen op sociale media, maar ook in de ‘analoge wereld ‘ (bijvoorbeeld op het strand) voelen vrouwen zich vaak lastig gevallen doordat mannen verzoeken doen (of versturen), waar ze niet op zitten te wachten.
Voor veel mannen staat het blote vrouwenlichaam niet gewoon voor het lijf van een persoon, maar vooral voor verleiding en alles wat daarmee samenhangt. Als je als vrouw gewoon ontspannen bloot van de zon wilt genieten, dan zijn ogen die niet gewoon ‘langs’, maar op een seksuele manier ‘naar’ je kijken het laatste waar je op zit of ligt te wachten.
Voor alle duidelijkheid: niet alleen vrouwen ervaren dit. Mijn eerste kennismaking met naaktrecreatie werd wreed verstoord door een man van een jaar of 40, die naar me toe kwam met de vraag of ik zin had om ‘te spelen’. Ik was 16 en dacht aan een potje kaarten. Toen hij zinspeelde op seks heb ik mijn spullen opgepakt en ben ik huilend naar huis gegaan; ik was zó geschrokken!
Wat is het toch dat mannen dat doen? Is het hun jagersinstinct dat in werking treed zodra men bloot ziet? Als je menig advertentie of reactie op internet moet geloven, zou je al snel denken dat dat er wel achter moet zitten. Maar ik ben toch ook man. Ik doe dat niet. Moet ik nu aan mijn mannelijkheid gaan twijfelen?
Gelukkig heb ik me door die eerste slechte ervaring niet laten afschrikken. Ik ben het verder gaan ontdekken en zou me geen leven zonder het vrije gevoel van naaktrecreatie kunnen voorstellen; het is een deel van mij.
Tegelijkertijd ben ik ook op mijn hoede. Niet alleen als anderen mij aanspreken, maar ook hoe ik zelf op anderen overkom als ik ze, om wat voor reden dan ook, aanspreek. Wat wel opmerkelijk is: in de afgelopen 35 jaar ben ik nooit benaderd door vrouwen met indecent proposals…
Ik ben blij dat NFN een aantal jaar geleden het Prettig Bloot-label in het leven heeft geroepen, zodat we op locaties en terreinen met dit label ons ‘veilig’ bloot kunnen geven. En toch is het jammer dat dit nodig is. Net zoals bij zoveel zaken lijden de goeden onder de kwaden. Daarom zou ik toch een oproep willen doen.
Ik wil alle mannen oproepen naaktrecreatie te beperken tot datgene waar het voor bedoeld is: het bloot- en vrij zijn, zonder voorwaarden of bijbedoelingen. Laten we weer teruggaan naar het gevoel dat ik bijvoorbeeld heb wanneer ik een half uur op een camping, het strand of in de sauna ben; dat het blote lichaam niet meer opvalt en/of ertoe doet. Dat bloot weer normaal en niet leidend of verleidend wordt; maar dat de buitenkant wegvalt en iedereen zich welkom, maar vooral ook veilig voelt! Ook zonder label.
Stel dat het lukt het kaf van het koren te scheiden… Dan zou het me niets verbazen als mannen op blootlocaties on- en offline misschien nog wel in de meerderheid, maar niet meer zo nadrukkelijk oververtegenwoordigd zijn!
Sander is al vele jaren naaktrecreant en deelt zijn verwondering en humoristische kijk op bloot recreëren in zijn blogs.
BlootGewoon! is een merk van NFN Open & Bloot. Met jouw steun kunnen wij ons werk blijven doen en help jij mee om een belangrijk doel te bereiken: dat bloot als recreatievorm nog meer maatschappelijk geaccepteerd wordt. Bloot = gewoon! Vind jij dat ook? Word lid van NFN Open & Bloot, we kunnen jouw support goed gebruiken!
*Op een lidmaatschap van NFN Open & Bloot zijn de lidmaatschapsvoorwaarden van toepassing.