Sandra & remi
Op zoek naar La Dolce Vita
Sanda & Remi bloggen en vloggen over hun zoektocht naar een blootcamping in Italïe.
Blog
Boeren in opleiding
sandra en remi gaan hun droom achterna
Buongiorno allemaal,
In onze vorige blog deelden we vol trots het grote nieuws: we hebben eindelijk ons terrein gevonden in de heuvels van Toscane! Sindsdien is er weer van alles in beweging gekomen.
We zijn verhuisd naar een huis in de buurt, volgen een boerenopleiding in Florence, en doen stap voor stap alle voorbereidingen om straks écht van start te gaan.
Verhuizen naar de heuvels van Rufina
Halverwege april zijn we verhuisd naar een appartementje op ongeveer een kwartier rijden van ons toekomstige terrein. Het voelt goed om alvast in de buurt te zijn. Hoewel we nog heel even geduld moeten hebben voordat we het terrein mogen betreden kunnen we vanaf hier wel alvast de omgeving beter leren kennen. De natuur is hier indrukwekkend: veel wijngaarden, olijfgaarden, bossen en de Sieve!
De Sieve is een zijrivier van de Arno, de bekendere rivier die dwars door Florence stroomt. We zijn al verschillende mooie watervallen tegengekomen. Iedere zaterdag is er markt in Rufina, en vorige week ontdekten we een kraam met verse geitenkazen van een lokale agriturismo.
We hebben ook al een eerste verkenningstocht gemaakt op onze toekomstige ‘berg’ Monte Giovi. De wandeling leidde ons door een dicht naaldbos, langs bloeiende kastanjebomen en monumenten voor de partizanen.
Halverwege de berg, maar een stuk hoger dan ons terrein, ontmoetten we een jonge ondernemer met een agriturismo en een restaurant. Hij vertelde heel gepassioneerd over de streekproducten die hij serveert. En hij blijkt niet de enige in de buurt: een stel buren runt een geitenboerderij iets verderop en er blijken nog veel meer ondernemers op de berg te zitten. We vinden het heel leuk hoe iedereen hier met producten uit de streek werkt. Kortom, er is nog heel veel meer te ontdekken.
Onze boerenopleiding in Florence
Sinds kort volgen we een boerenopleiding in Florence. We hebben gemiddeld drie dagen les per week, in totaal 150 uur. We zitten in de klas met zo’n twintig andere ‘toekomstige boeren’, de meesten rond onze leeftijd. De achtergronden zijn heel verschillend: van bloemen tot fruitgaarden tot wijn en natuurlijk olijven.
De lessen zijn behoorlijk veelzijdig. We leren over belastingregels en boekhouding – in het Italiaans, dus dat is soms even schakelen. Maar ook over koeienrassen, varkens, kippen, bodemsoorten en wetgeving. En gelukkig is het niet alleen theorie: af en toe bezoeken we een agrarisch bedrijf in de regio.
Deze week waren we op excursie bij een basilicumkwekerij. Heel bijzonder om te zien hoe basilicum in water wordt geteeld. Eerder bezochten we een alpaca-boerderij waar ze ook wijn en graan produceren – een verrassende combinatie.
Elke keer pakken we de trein naar Florence. In veertig minuten staan we dan vanuit onze heuvels ineens midden in de stad. Een bijzondere mix: het boerenleven leren in een klaslokaal, met uitzicht op de Duomo als we naar huis lopen.
Achter de schermen
Terwijl we volop leren hoe we echte boeren worden, draait ook achter de schermen alles op volle toeren. Samen met onze Nederlandse engineer zijn we alvast begonnen met het uitdenken van een planning voor alle werkzaamheden op het terrein. Ook duiken we steeds dieper in de wondere wereld van Italiaanse verzekeringen en regelgeving – van een ziektekostenverzekering tot het aanvragen van een Italiaanse ID-kaart.
Eind mei staat er iets bijzonders op de agenda: onze eerste kennismaking met de burgemeester. Spannend, maar ook mooi om steeds meer deel te worden van deze gemeenschap. Langzaam maar zeker vallen alle puzzelstukjes op hun plek.
Tot de volgende update!
